Hodowla

Hodowla agamy brodatej karłowatej (Pogona Henrylawsoni)

Żywienie:

Osobniki gatunku Pogona henrylawsoni są wszystkożerne, lecz głównie żywią się bezkręgowcami, a także małymi gryzoniami, młodymi ptakami, gadami, również tego samego gatunku. Do roślinnej diety zalicza się liście, zioła i trawy, które jednak nie stanowią jej podstawy, a są jedynie uzupełnieniem. Pogona henrylawsoni jest zwierzęciem zdobywającym pokarm przez aktywne polowanie, wykorzystując długie wypatrywanie zdobyczy i atak z bliskiej odległości. Jako gady polegające wyłącznie na zmyśle wzroku reagują one głównie na ruchy, m.in. wijącego się robaka. Nieruchoma zdobycz nie jest przez te jaszczurki zazwyczaj zauważalna, bądź zainteresowanie nią jeśli jest, szybko zanika. Do gamy pożywienia tych jaszczurek w niewoli należą: świerszcze domowe (Acheta domestica), mącznik młynarek (Tenebrio molitor), drewnojady (Zoophobas morio), rzadziej mole woskowe (Galleria mellonella), jedwabniki (Bombyx mori) oraz kilka gatunków karaczanów (URL1). Pogona henrylawsoni zamieszkuje tereny suche, ubogie w opady, pobiera wtedy wodę głównie poprzez pożywienie, lub z porannej rosy. Minimalizują utratę wody oraz wspomagają termoregulację poprzez przesiadywanie w niekorzystnych warunkach w swoich mikroklimatycznych jaskiniach o wilgotnym powietrzu. Kał i uryna zostają wydalane w formie bardzo skondensowanej, aby zapobiec nadmiernej utracie wody (Freynik 2007).

Pokarm:

• – Świerszcze – podstawa diety
• Świerszcz domowy (Acheta domestica)
• Świerszcz kubański (Gryllus assimilis)
• Świerszcz bananowy (Gryllodes sigillatus)
• – Karaczany – podstawa diety
• – Mącznik młynarek (Tenebrio monitor) – urozmaicenie diety
• – Drewnojady (Zophobas morio) – tylko osobniki małe, po wylince
• – Mole woskowe – stosować tylko jako urozmaicenie diety, dla samic w ciąży i po niej.
• – Świerszcz polny – pokarm łąkowy, zbierany poza miastem w sezonie letnim
• – Pasikonik zielony – pokarm łąkowy, zbierany poza miastem w sezonie letnim
• – Konik polny – pokarm łąkowy, zbierany poza miastem w sezonie letnim

Jaszczurki mogą jeść też pokarmy roślinne takie jak :

• – Trzykrotka
• – Kwiaty, liście mniszka lekarskiego (mlecz)
• – Bazylia
• – Melisa

Dodatkowo Agamki mogą jeść wszelakie owoce i warzywa jak jabłka, marchewki, ogórek zielony jednak to są pokarmy okazjonalne.

Pamiętajmy aby dobierać pokarm wielkościowo do wieku agamy. Zbyt duży pokarm może spowodować zaczopowanie u Agamy a nawet jej śmierć !!

WAŻNE !!!

Do pokarmu dodawaj obowiązkowo wapno !!!  bez witaminy D3.

Młodym osobnikom codziennie, dorosłym co drugi dzień.

Stanowczo zabrania się podawania pokarmów takich jak :

• – Sałata
• – Kapusta
• – Szczaw
• – Rabarbar
• – Szpinak
• – Konwalie
• – Tojad
• – Wilczełyko
• – Bluszcz
• – Awokado
• – Zielone części roślin: ziemniaków, pomidorów, papryki

 Terrarium dla Agamy karłowatej

Terrarium:

Najważniejsze podczas budowania terrarium czy też tworzenia jego wystroju jest:

• – Wyspa ciepła (około 39 ° C)
• – Świetlówka (tradycyjna lub kompaktowa) UVB 10.0
• – Kryjówki
• – pojemnik ze świeżą wodą
• – zabezpieczenie wystroju przed jego upadkiem, wyrwaniem itp.
• – świetlówki i żarówki zamontować tak aby nasza jaszczurka nie mogła się oparzyć.

Jest wiele wariantów zrobienia czy też wyposażenia. Można zrobić wystrój z pianki montażowej lub styropianu a potem nałożyć na to najlepiej zaprawę klejową z pigmentem.

Możemy wstawić wszelkiego rodzaju korzenie terrarystyczne (odpowiednio przedtem wyparzone).

Dobrym i naturalnie wyglądającym sposobem jest zrobienie wystroju z piaskowca, jednak trzeba pamiętać aby dobrze go zabezpieczyć aby nic nie odpadało bo może przegnieść nam jaszczurkę.

Co do podłoża to są różne sposoby. Może to być kostka kokosowa, kostka bukowa, mielona kora czy piasek.

Moim osobistym zdaniem dla młodej agamki należy tylko i wyłącznie terrarium wykładać ręcznikami papierowymi a jak dorośnie wysypać przygotowanym piaskiem.

Piasek stanowi najmniejsze zagrożenie że agamka się zaczopuje i wygląda naturalnie.

Pogona Henrylawsoni to pustynno-stepowe zwierzę i należy jej przygotować terrarium w jak największym odzwierciedleniu do warunków naturalnych.

W terrarium powinniśmy zastosować kilka stref temperaturowych:

26 ° – 28 ° C – zimna strefa (podłoże)

32° – 35 ° – umiarkowana strefa (półki, konary)

39 °C – strefa wygrzewania (wyspa ciepła)

23 ° C – temperatura w nocy

Rozmnażanie pogona henrylawsoni

Osobniki gatunku Pogona henrylawsoni stają się dojrzałe płciowo po roku życia. Często linienie wiosenne poprzedza kopulacja. Już po kilku tygodniach po sezonie zimowym można zaobserwować pierwsze próby parowania, poprzedzone typowymi dla agam zachowaniami godowymi. Samce próbują zaimponować samicy poprzez rozdymanie „brody”, kiwanie głową oraz pompko podobnymi ruchami, które w zależności od pobudzenia są szybkie lub powolne.

Następnym krokiem jest zbliżanie się samca w stronę samicy i lekkie podgryzanie jej w szyję. Ugryzienia następują najczęściej po stronie szyi, którą samica odwrócona jest do ciała samca. Czynność ta zapobiega ześlizgiwaniu się. Dodatkowo samiec trzyma się karku samicy przednimi łapkami. W końcu kładzie tylną łapkę nad miednicą samicy i tak wykręca swoje ciało, że kloaki obu zwierząt znajdują się nad sobą i wprowadza swojego hemipenisa.

Jeśli samica nie jest gotowa na kopulację, garbi się i przywiera kloaką do ziemi. Gdy to nie skutkuje, przekręca tułów lekko na jedną ze stron, przy czym jest odwrócona grzbietem do samca i grozi mu otwartym pyskiem. Jednak gdy samiec jest na tyle uporczywy i nie poddaje się samica stara się go ugryźć lub też ucieka. Można również zauważyć, że niegotowa na kopulację samica ciągnie za sobą samca, który zdążył już wgryźć się w szyję. Przez takie zachowanie dochodzi często do skaleczenia, lecz mimo to leczą się one dosyć szybko i dobrze. Po kilku dniach potrzeba rozmnażania u samców zanika (Dieckmann 2007).

Nie każde zbliżenie prowadzi do zapłodnienia. Często dopiero po wielokrotnie odbytym stosunku dochodzi do ciąży. Z drugiej strony już pierwsze zbliżenie może wystarczyć do wielokrotnego składania jaj, ponieważ samice są w stanie przechowywać spermę samca przez dłuższy czas. Samica składa jaja średnio 3-4 razy w ciągu sezonu,

w skrajnych przypadkach do 5. Ciąża nie jest zależna od temperatury, jak i pożywienia oraz trwa maksymalnie 6 tygodni. Przerwa między lęgami trwa zazwyczaj od 4 do 6 tygodni. Ciężarne samice jedzą więcej i większą część dnia wylegują się w słońcu. Pod koniec ciąży można zauważyć, że samica przybiera na masie i w obwodzie, a jaja stają się widoczne przez wypukłości po bokach ciała samicy. Parę dni przed złożeniem jaj samica często przestaje się posilać (Dieckmann 2007).

Większość samic jaszczurek składa jaja do wygrzebanych przez siebie dołków lub jam, zasypywanych następnie ziemią. Inkubację jaj umożliwia ogrzewanie ziemi przez słońce (Diesener, Reichholf 1997). To samo dotyczy jaszczurek Pogona henrylawsoni, które składają jaja do wilgotnej ziemi na głębokość 10-15 cm, mającej 25-30oC. Często wybierają miejsca w okolicach korzeni roślin. Krótko przed składaniem jaj samice poszukują odpowiedniego miejsca, kopiąc przy tym próbne miejsca pod lęg. Jeśli znajdą, zostaje ono wykorzystane przy późniejszym składaniu. Po udanym lęgu samica zakopuje jaja używając przednich i tylnych kończyn oraz głowy, a ostatnie równanie ziemi zostaje zrównane za pomocą ogona. Samica wraca do tego miejsca kilka razy w ciągu dnia w celu dokonania kilku poprawek, przez to jest aktywna do późnych godzin nocnych (Dieckmann 2007).

Jaja gadów chronione są przed wysychaniem i uszkodzeniem przez specjalne błony płodowe- owodnię, omocznię, kosmówkę, a także skorupkę częściowo przepuszczalną dla wody i gazów. Zarodek unosi się w płynie owodniowym, co gwarantuje mu ochronę przed uszkodzeniami, wstrząsami i uderzeniami o ścianę skorupki. Przed zamknięciem się worka owodniowego z tylnej części jelita wyrasta omocznia. Zewnętrzna warstwa z kolei worka owodniowego dalej rośnie i ostatecznie wytwarza podwójny fałd – kosmówkę, obejmującą całą owodnię, woreczek żółtkowy i omocznię. Omocznia i kosmówka ponadto umożliwiają zarodkowi lepsze odżywianie, oddychanie i wydalanie (Lanka, Vit 1993). Ponadto zapłodnione jaja są białego koloru i w dotyku podobne do skóry oraz mocno elastyczne. Przy dobrym oświetleniu tarczka zarodkowa może zostać zauważona, dzięki jej dobremu kolorytowi. Niezapłodnione jaja są mniejsze i żółtawe oraz nie mają tarczki zarodkowej, wykazują jednak wiele wcięć oraz łagodną konsystencję (są miękkie).

Młode osobniki przy średniej temperaturze 28oC wykluwają się zazwyczaj po 52-55 dniach. Chociaż nie można dokładnie określić, że temperatura lęgu wpływa na kształtowanie się płci to wiadomo jednak, że w przypadku wielu agam wysokie temperatury sprzyjają kształtowaniu się samczej płci. Młode po wykluciu osiągają średnio 72 mm, przy czym tylko 35 mm mierzą od czubka głowy po nasadę ogona. Waga wynosi z kolei 2 gramy. Pierwszym sygnałem do wyklucia jest tzw. Pocenie się jajek. Polega to na zbieraniu się wydzieliny na skorupce. Krótko po tym dochodzi do pierwszych pęknięć. Za pomocą zęba jajowego młode nacinają skorupkę. Ząb jajowy wypada krótko po wylęgu. Za pomocą głowy nacięcia zostają powiększane do momentu, aż jaszczurka przeciśnie głowę. Gady pozostają w tej pozycji, tj. z głową wyciągniętą ze skorupki parę godzin, aż do momentu gdy resztki żółtka zostaną wchłonięte, a oddychanie embrionalne zostanie zastąpione przez pracę płuc. Gdy nastąpi czas opuszczenia jajka, młode szybkimi i szarpanymi ruchami wydostają resztę ciała. Bywa czasami tak, że wiele jaszczurek wykluwa się z jaj w tym samym czasie, ale również może się stać, że wylęg trwa parę dni. Jaszczurki, które nie są w stanie wydostać się z jaj o własnych siłach, nie są zdolne do późniejszego życia. Młode osobniki już chwilę po wykluciu wykazują specyficzne reakcje obronne (Dieckmann 2007).

Oswajanie, branie na ręce, spacery poza terrarium:

Henryki nie wymagają długiego oswajania, gdyż z natury nie są lękliwe i szybko stają się ufne. Niemniej jednak jak każdą jaszczurkę, po zakupie należy pozostawić je w całkowitym spokoju i pozwolić zaaklimatyzować się. Nie ma przeciwwskazań aby oswojoną jaszczurkę wziąć od czasu do czasu na ręce należy jednak pamiętać, że wyciąganie z ciepłego terrarium do zimnego pokoju nie jest dla gadów przyjemne i może być szkodliwe dla ich zdrowia. Jeśli więc mamy zimny pokój najlepiej pozostawić gada w spokoju i poczekać do lata. Jeśli chodzi o wypuszczanie z terrarium, późną wiosną i latem agama może pospacerować po pokoju, ale pod ścisłym nadzorem opiekuna i niezbyt długo. Agamy karłowate są niezbyt dużymi jaszczurkami, więc wychładzają się dość szybko i łatwo mogą gdzieś się „zawieruszyć”.